Вреди ли уште да пребарувам по тоа што сум го пишувал или да останам рамнодушен на провокациите, кои бездруго беа поврзани како во верижно коло со други, трети прашања, кои неизоставно ќе ми бидат поставени во текот на патувањето.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Играчите на балканскиот покер беа задоволни што најпосле го најдоа четвртиот партнер кој бездруго беше од нивниот ков.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Гледајќи ги татковите книги во нивниот наследен, само на места изневерен распоред, согледуваше дека го беше проширил нивното простирање до предели и народи, низ проверени, доживеани значења во животот, до кои бездруго сонуваше дека ќе го одведат книгите, верувајќи дека тие ја содржат вистинската надеж.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Книгата го предизвика моето внимание во времето меѓу падот на врховниот борец Хабиб Бургиба, кој бездруго имаше тиранско-фараонски амбиции и архаичниот лов матанѕа на туните, на една од последните станици од нивниот медитерански свадбен пат.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Мајка не заспиваше лесно. А кога ќе ја фатеше дремката, таа, на секој шум, веднаш, небаре притеснета од некоја мисла од која бездруго морала да се ослободи, со друга вистинска мисла се сепнуваше.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
За чудо, во комисиите што даваа мислење, секогаш имаше по некој негов постар колега, кој бездруго знаеше за неговите квалитети.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Посебно ме плени есејот од книгата Во школата на тираните.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)