Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Ја замолив да ми раскажува а јас ќе се обидам тоа да го преточам во парчиња приказни или слики најдобро што можам, зашто едно ме мачеше:

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

Но ме мачи длабока замисленост на човекот, ми буди длабоко сочувство и го прашувам: - Што ти е? Што те мачи? – му велам.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Беди:Не ме мачи. Дали некој ти го помага творештвото, пред сѐ мислам финансиски и пред сѐ мислам на оваа тажна само-сожалувачка и цицијашка држава која, со дебелите задници потонати во бедните кабинетски фотељчиња, вели „Обратете се во Сорос”.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Би сакал да станам и некаде да одјурам, да се растрчам низ селово и сѐ ова што ме мачи да го истресам некаде. Но постелата ме држи како закован.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Размислував и, еве, решив на овој начин да го искажам она што го сметав за потребно и кое веќе од подолгото време ме мачи.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Мене ме мачи сонот.

„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)

"Уште тој срам ми требаше, некој да ме разбере што мака ме мачи мене", си рече таа во себе.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Ме мачеше Луција, на која мислев и дење и ноќе.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

До последниот здив, до последното затворање на очите ќе ме мачи тоа прашање.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Многу работи ќе треба да се разјаснат пред да го сторам тоа!“.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Дали треба да ме загрижува ваквото непресметливо однесување на мојот ум?

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

И тоа приватните прашања што немам сили да ги разрешам со обично испитување па дури и со наредба, или со удар на раката по бирото.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Зар само она: дека татко му ме посетуваше трипати и дека трипати си заминуваше?

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

И за да ме ослободи од сомненијата најде за потребно да додаде: „Не, чичко Боге, ни не помислувајте дека веднаш ќе се затрчам да го барам татко ми.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

А потоа, наеднаш, без да инсистирам на некакво вмимание или пак ветување што треба лично да го изрече, тој уште еднаш потврди дека не случајно спомнал оти знае што ме мачи.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Најмногу ме мачи сознанието, дека еве и сега, од оваа раздалеченост не сум сигурна каква требаше да биде и што да содржи приказната што требало да му ја раскажам?

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

А јас, не сакајќи, на глас ги соопштувам работите што ме мачат.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

„И не помислив дека такво нешто ќе сториш, реков, но сепак, мило ми е дека самиот си го избрал правото решение“.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Но најмногу ме мачеше Пенчо, малиот бездушен ајдук.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

Долгата линија на надежта при исчекувањето ја испресекуваше стравот кој ме будеше секое утро, стравот кој не спиеше и ме мачеше и во сонот.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Јас му верував на Рајнер дека ќе се врати, но стравував дека очајот може да го фрли во непостоење од кое не ќе може да го исполни ветувањето.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Тајната остана нерастајнета, грутката со години ме мачи и измачува.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Се плашеа и не смееја да го сторат тоа, да ме мачат окован: шлаканици со панцирни ракавици, рефлектори в очи, шпенадли под нокти.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

Нејзината снаодливост почна да ме мачи.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

- Ме мачи несоницата, вели Мирче и ме мачи... не е за кажување, вели. - Ако кажеш може не ќе те мачи, му велам.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Ме мачат така соништата и не ми оставаат ни мирна ноќ, ни мирен ден. Ќе станам, ќе земам стомне од водникот и ќе се измијам образ.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Сѐ што е врзано да разодврзе, да не тоа ми помогне, да се смилува господ, да не ме мачи.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Се плашев и не смееја да го сторат тоа, да ме мачат окован: шлаканици со панцирани ракавици, рефлектори в очи, шпенадли под нокти.

„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)

Од тебе ни трага ни глас, кошмари секоја бедна ноќ, ме мачи некоја вина, зар толку многу те повредив јас!?

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Мисли ме мачат, нешто не е во ред, ми велат.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Точно е дека ме мачи опстанокот и парите, но свесна сум дека не е од тоа.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Плу, свеста ме мачи.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Не, рече, зракот проклето можеше да ме мачи уште долго а јас ќе дочекав осумнаесет години и ќе сонував во секоја ноќ ден.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Хемијата што ме мачи сега тој ја решил строго и едноставно, со математичка сигурност на култивиран и припитомен вепар.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

На оние што сѐ уште се подготвени налутено да се присетат на „турските ѕверства“, ќе им одговори Владимир Соловјев: „Турските ѕверства ние ги помниме, а зарем одамна во Русија, па и во другите земји, сопствените турски ѕверства исчезнале?... а што се однесува до вашите христијани и нехристијани, за жртвите на сите ѕверства la question manque d’interet (прашањето е лишено од интерес): ако мене некој ми ја гули кожата, јас нема да му се обраќам со прашањето: од која сте вие вероисповед, милостив господине? - и ни најмалку нема да бидам утешен ако се покаже дека луѓето што мене ме мачат се непријатни и неугодни не само за мене, туку згора на тоа, како христијани, гнасни се и за својот сопствен Бог, со чиишто заповеди се подбиваат“. 10.08.1992.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Ме мачеа нови мисли. Излегуваа од читаните книги, разговорите со угледници на оваа пријателска, сакана земја!

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Моите години почнаа да ме мачат, не знаејќи дека тоа е пубертет, си мислев дека сите ме мразат и дека никој не ме сака, настрана си плачев, никој да не ме види.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

- што почнуваше да го мачи со сомнеж кој вртеше како сврдел во најчувствителното) дента мобилниот на Круме Волнаровски беше недостапен и немав никаков пристап до информација и тоа почнуваше да ме мачи со сомнеж кој вртеше како сврдел во најчувствителното (ми беше качена на начин кој овозможуваше да ѝ влезе сè што можеше да ѝ влезе; мислев дека устинките никогаш не ѝ биле толку отворени, се лизгаа лево и десно, ме допираа по ципите, ми ја влажнеа волната и ми ја подлапнуваа, ми ја шмукаа или така ми се чинеше, особено кога почна бавно да се крева со задникот нагоре и да се спушта на мене стегајќи ме меѓу бутовите, постепено забрзувајќи го ритамот, нанесувајќи ми тапа болка на јајцата) ние знаевме само толку дека Илона веќе беше далеку од нас, нејзината трага се покриваше и таа започнуваше нов живот за што Ема не сакаше многу да зборува, нејзиниот живот е нејзин, велеше, како и мојов што е мој, ѓаволу мој, ми рече Ема утрото кога во мојот кабинет ја спомнав Чехињата (ги крена рамениците како да сакаше да каже дека за ништо не е виновна но не кажа, тоа собирање на рамениците беше грч пред ослободување, тоа беше начин да се мобилизира, да се собере целата во себе пред конечното испразнување и така се случи како и секогаш: списка, свика нешто неразбирливо и продолжително, да, тоа беше крик кој доаѓаше од длабочината на нејзините гради, и откако во одгласот тој се стиши во едвај чујно ајјјоооххх … иииооојјј и откако со усните ме побара под себе и ми стави заби на рамото, омекна, се распекмези, се распосла над мене, лесно ме покри со телото облеано во пот и ме заведе во блага дремка) Но таа ноќ не беше за спиење.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

„Круме Волнаровски е во затвор, можеш ли да сфатиш?!“ ме праша Ема како да се прашува себеси.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

„Мил, оче”, рече Тодора со умилност за приказ, „сум дошла кај тебе од што една мака ме мачи, мака што не смеат ни моите блиски да ја знаат.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Кога се вратив назад во селово, почна да ме мачи тоа, и еден ден ѝ реков на мајка му на Методија.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

Напротив: немаше ден, а да не ме мачи мислата за неговото враќање.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Мене овој десниов чевел нешто ме мачи. (Го собува чевелот.) ТРОШЧЕЈКИН: А јас сакав вие да го испитате прозорецов.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Ќе помине. И сам си велам, ќе помине. Ама вера не ми се фаќа...

„Печалбари“ од Антон Панов (1936)

КОСТАДИН: Една мисла ме мачи.

„Печалбари“ од Антон Панов (1936)

Се сеќавам дека таа дилема ме мачеше уште како мал, кога на училиште се делевме на оние што не читаат и оние што читаат „Алан Форд“.

„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)

Ме мачеа овие настани, со години, по моето неколкудневно трауматично престојување во родната земја.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

А кога отиде да ѝ држи епитимија, таа го гледаше збунето, возбудено, не слушаше ништо што ѝ чита; му рече: Оче пред три дена сонив сон што ме мачи и што сакам да ти го кажам за да ми олесне.

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

Игор Лозински благо го погледна Татка, покажувајќи во изразот дека има разбирање во неговата размисла, макар што таа водеше кон друг тек, па продолжи погледнувајќи и кон својот соработник Цветан Горски: - Но, мене пријатели мои, друга мака ме мачи, кога се во прашање јагулите и нивниот пат.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Утре пак ќе ме сослушуваат, ќе ме мачат...

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

Какви прашања мене ме мачат. Трансцедентални и метафизички!

„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)

КРТОВИЦА: Никогаш не го интересирала поезија.

„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)

ЧОВЕКОТ: Ушна болка ме мачи!

„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)

Мостот откај што скокна.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Тогаш, почнува да ме мачи одеднаш, и покрај стравот, уморот...

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Не поминува веќе никој.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

БОРИС: Тоа ме мачи.

„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)

Немам јас гајле ни за вашата вера, ни за вашите фрески. Мене ме мачи мојот живот.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

БОРИС: Еве јас те учам. МАТЕЈ: Арно ти текна. Кај беше досега? Ти ме мачиш.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

Семожни мисли ме обземаа, ме мачеа во трошките сон што ми преостанаа, ако не знаев дека сум ги преспал.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

— Зошто ме казнуваат вака, велам, зошто уште ме мачат?

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Си помислив, добро е ќе одморам малце, а притоа нема да ме мачи помислата дека ќе пропуштам уште еден ден сончање и пливање.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

Како да ужива да ми ги покажува сите мои недостатоци, постојано така ми се чини дека со голема радост намерно ме мачи и измачува.