ме (зам.) - начека (гл.)

Еднаш ме начека на тесно, што се вели, ми го препречи патот и — нема бегање.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Меѓутоа, пред вратата на вториот кат - како да ме чекаше - стоеше дедо Коле.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Од една рака ќе ме одбијат, на друга ќе ме начекаат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Што е најчудно, наместо да побрзам и да излезам онака на отворено, кон Клубот на пратениците, јас стојам на најпогодното место да ме начекаат. Како да си го барам.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Се качував скала по скала. Посакував да не сретнам никој од возрасните.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Ме начека, ѝ зборуваше, а сега ќе видиме кој ќе надваса.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Поминаа неколку седмици, а Лари повторно ме начека во заседа.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
„Гледај, чудо: им дојде денот и на дивите коњи!“ ме начека.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)