Во меѓувреме, Деница ме посетуваше во затворот. Ја испраќаше ли некој кај мене? Не знам.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Тој никогаш не ѝ се приближува на Кети, но кога јас ќе седнам овде, ми приоѓа, како сега, да ми мјаукне едно мало здраво, доаѓа и ме посетува, а јас зборувам со него, исто како што прави Милан.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Немој повеќе да ме посетуваш, му велам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Но она што навистина го рече носеше поинаква порака: - Посакувам да ме посетуваат - рече а притоа го изостави благиот укор.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Имаше ведрина во неговиот настап а разговорот речиси беше трчање бос по мека трева!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Ја ценам точноста и прибраноста кај луѓето што ме посетуваат, ми објаснуваше тој пред два дена вадејќи ги сите зборови од својата насмевка.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Со останатиот свет одржувам врска само благодарение на некои роднини и пријатели кои редовно ме посетуваат и ми кажуваат што има ново во градот.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Тој ме посетува не само затоа што сме роднини и затоа што многу сме другарувале како деца и во младоста, туку и затоа што ме почитува, има потреба да поприкажува со мене за да сподели некои грижи и мислења.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Единствен човек кој ме мисли и редовно ме посетува е братучед ми Герман.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Анѓелите никогаш не ме посетуваат.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Доктор Гете беше среќен секогаш кога ќе се појавеше неговиот колега доктор Фројд – тогаш долго разговараа, а разговорите често им се претвораа во малечка кавга.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Понекогаш брат ми ме посетуваше во Гнездо.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
А и вие, вели, ќе ме посетувате.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)