ме (зам.) - послуша (гл.)

Ами нешчо друго да направиме, ќе ме послушаш ли ти мене? — го праша по третпат и остро го погледна кон повреденото место.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ај белки ќе го научи господ да не ме послуша.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ете, вчера, на пример, иако наредив - никакво движење по целата линија на одбраната - не ме послушаа.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Кога ја ѕидаа куќата од Мировци во Скопје, пред да дојде сопственикот, Веле започна со Аригра: - Вујко Аргире, само ако ме послушаш, можеме за два месеци да бидеме готови со оваа куќа.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Немој да доаѓаш, ќе те убијам, велам.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Не ме послуша, дојде.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Ако ме одбиеш, бак бурда - апсаната ми е полна со околу триста ѓаури: кој не платил данок, кој е робен, кој е против Мухамеда, кој колнел Турци - е па, речеш ли жне' и не ме послушаш, сите нив ќе ги пратам да веслаат на корабите, а уште толку невини кавури ќе испратам на ангарија во Мала Азија, а во нивните куќи ќе населам Турци Анадолци!
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Се обидов еднаш или двапати да го одвратам од таа тешка и залудна работа, но тој не ме послуша.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Еднаш ѝ реков дека ќе почнам и јас да пушам и да се дрогирам ако не ме послуша, но ни тоа не помогна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
ТАКА ПОЧНА АВАНТУРАТА
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Моите мисли едноставно не сакаа да ме послушаат.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Таа се налути поради таквата уцена и не сакаше ни збор околу тоа да чуе.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
— Ќе ме носите и ништо друго. Ме послушаа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Видоа дека тој миг можам и со смртта да сум среќна и ме послушаа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ако не ме послушаш, аир од очите да не видиш.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
И Јон излезе од ’ржта, за право, ме послуша.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И тргна детето, ме послуша. Му кладов едно крајшниче леб в торбе, му врзав малку пипер в крпче и го пуштив, пушка да ме удри!
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе ми стане грев, и ќе му речам, зошто така се ништиш? Зошто еднаш не ме послушаш?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)