- Ти води ме низ Индија, оти ја познаваш, веќе си била – рече и ми го подаде атласот и црвеното моливче што го имаше подготвено.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Од каде знае дека сум била? – се зачудив, но сепак реков: - Не сум била јас, моите беа.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Па однеси ме па однеси ме велам ти детство однеси ме ти песно старост вечна и незаборавна ти најголема илузијо без метафора прозору неспретно отворен грубо длабок за сите бои на вечноста Однеси ме низ овој дожд ти врвицо за да ме вратиш блага во овој пристан мал во ова нежно седло на сонот
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Веќе сум меѓу многу народ. Во толпа која може да се разбранува така што ќе ме стегне, ќе ме исцрцори и ќе ми ги дроби коските земајќи ме низ нозе.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Само испратете ме низ споредниот влез, низ дворот.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)