Се будам во солзи и пот, оваа ужасно потресна слика која ја рефлектира мојава душа ја шатирав, ја исенчив и ја покрив со бело кадифе, но во полноќната тишина сѐ уште ја слушам исповетта на убиецот на моите чувства: „Се плашам од тоа што сум, од огнот чии пламен се чувствата и мислите кои водат битка во мојава душа, која гребе по ѕидовите на сопственото тело.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Чувствувам празна надеж, гнила химера, чувствувам како телово ми гори во инферно, тонам во празнина, кавитација, длабока шуплина, го достигнав врвот а се чувствувам осамено, зошто со мене ја понесов омразата, злобна пизма, не сонувам и полека умирам на осамениот врв на вечноста.”
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Кога ми горат ушите и образите, обично ми се јавува некој на телефонот.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Кимам со глава, се заблагодарувам и, со спуштена коса преку лице, проаѓајќи меѓу луѓето, излегувам од ходникот, а грбот ми гори од погледите на вчудовидените.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
БОЖИН: Ќе испратам, сто и педесет динари. А ти?
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Немој на ветер да ми гори електрикот!... (На Зафир). Вечерва тебе ти е редот да чуваш. (Си оди).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Ми гори кожата, му ги полнам рацете со месо...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И земјата ми гори под нозете.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Веќе ми горат ушите, образите, мислам и косата ми чади.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Душава ми гори од името негово огнено.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Пред очите ми се сменуваше црвена и црна боја и нешто како светложолти молскавици.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Чувствував како сето тело ми гори, а во исто време ме облева студена пот.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Како ги раскажувам соништата и кому
Клошарите со посвета
Предметите по употребата
и мислите, Соблекување или почеток
на разговорот и другите ненапишани песни
одрани налик на волот на Рембрант
крвта остава силен впечаток, нели
има боја, вкус и позадина
нели има свој пулс, своја група, свое месо
станува естетски предмет или вода
потаен жар се
од нив ми гори под нозете.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
- Мене, вели, главата ми гори од работа, а тој брка чавки.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)