И кога во туѓина ропски бегаш, ти си ветен
на Голгота да ме сродиш и обљубиш лудо
на исповед кога дојдов, гревот го измислив, дете
пред зборот сонот одненадеж ми прорече чудо.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Замислете, еден пријател на ѕвездите ми прорече дека ќе се задушам со полноглавец.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Во пазувите на ова бессоно утро Во падините на рајот вечен Жена метузалемски стара ми прорече: Кај што река има, таму тече Крвта на твоите незнајни предци А кај ќе видиш санта, глечер Таму нема вера, таму нема светци Тук кон зло те тера лик нечовечен И тој ќе зине муцка клета Вели – малку ли се трите Света?
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)