му (зам.) - згази (гл.)

Душа немам да не му згазам некому на главата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тогаш глупавиот Методија со тешката чизма му згази на вратот и му рече: - Абе оште ше пееш, ше те обесам! - и ни пет ни шест, зеде едно јаже и го фрли на таванот.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Небаре некое копито да му згазило на нозете, на прстите, на петиците.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)