Дури и кога дошол царот на окупаторите го викнале од дома да слика како народот му ракоплеска.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
И весталките се чини таму беа и некому му ракоплескаа.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Можеби му беше здодеано да се покрива кој е вистинскиот, па сега целата вистина за себе ја треснуваше на маса, а притоа јас и другите требаше да бидеме публиката која на тоа негово непријатно битие ќе му ракоплеска по секоја цена.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Очекуваше да му ракоплескаме.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Знам, знам! На Царевите не им личи да не бидат сликани.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)