— Mope, ќе си го наконте Ило ако сака да му светне куќата! — вели дедот Петко. — Стоаонка му остави алишча исав.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Сиве ги ококори очите и му светнаа разни мисли, но ја извади косата и го опкоси тагарџикот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Очите на Трајка му светнаа како молња, а кога и отвори, не можеше ништо да види пред себе.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
На големо негово изненадување внатре светнаа жолтици.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Во зелените очи му светна сомнение. - Ти да не мислиш оти јас... за нешто.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Му светна дека вистинската карактеристика на современиот живот не е неговата суровост и несигигурност, туку просто неговата соголеност, неговата застојаност, неговата рамнодушност.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Дури и налудничавата мисла да ја земе под наем собата на катот за миг повторно му светна во умот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
На анџијата му светнаа очите, се разбуди: во раката на Пандета заискрија бели меџидии.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Бавно кревајќи рака, тој го скина пликот, и, штом ги прочита во себе првите редови, лицето му светна и тој извика: - Таксај, Бојано, таксај! - Што бре, што има?
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Холанѓанецот на сето тоа толку многу ликуваше, просто лицето му светна од среќа како да не ми се одмаздил доволно за тоа што му го сторив.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Неговата опашка сега не мавташе весело, туку замавнуваше со големи удари, како да замавнува со сабја; розовите уши му се вкочанија над черепот и очите му светнаа. Рози направи уште еден чекор и пак застана.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
- Ќе имаме гости, - му рече на Бојана кога овој вечерта се врати од скитањето. - Гости? Какви? - му светнаа очите на Бојан.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Чув дека Живка има прекрасни сини очи“ и му светна погледот со носталгичност, но и итра насмевка...
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Немирна мисла му проблесна во бушавата глава: тој се бркна в џеб и во раката веднаш му светна ноже.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Но откако дојдовте вие, деца – живна малку тој и во очите му светна нешто топло – голема надеж ни ја огреа душата.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Очите му светнаа. Се издолжи и се доближи до прозорецот.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
За што друго можеше да му треба тоа дрво ако не за некаква ѓаволштина што му светнала во главата.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Скастреното мустаче на татенцето му светна, му се позлати.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Беше конечно убеден дека е таму, кога по непреспиената ноќ и грижливото трагање по книгите, му светна во умот една мисла на Чанга од нивните последни разговори среде овие книги. ***
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Илјади мисли му се плеткале во главата. Најпосле му светнало!
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Наеднаш му светна спасоносна мисла.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)