Му слегла капата над челото, речиси над очи му дошла.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Блажени да се твоите пречесни раце, од нив му слезе на твојот народ богоразумен облик и ги напои со божествена роса нашите срца изгорени од сушата на гревот.
„Пофалба на нашиот татко и учител словенски Кирил Филозоф“
од Климент Охридски
(1754)
Ќе држи некој говор, а гледаш вошка му слегла на образот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Мајка му слезе во дупката.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Сета крв му слегла во главата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)