„Се разбира“, вели, „не можам да го ослободам од вина ни Ролана; нему секогаш му било сѐ едно со која ќе легне. Само доведи му жена.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Имаше можност ако го поминам интервјуто да ме земе со него на истиот брод со некакви лажни документи дека сум му жена.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Јас сум му жена, а оваа му е снаа од брат му... вдовица...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Многу често патував; значи, секоја недела, т.е. 3 до 4 пати во месецот си муабетевме за сѐ и сешто, па дури и за младата му жена што еднаш ќе ја донесе да си се поднови зашто со своето стручно око оценил дека има парчиња што на жена му многу ќе ѝ одговараат.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Еве, и на оваа негова слабост сум спремна да помислам.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)