му (зам.) - утре (прил.)

- Слушај, Веле, - му се внесе во лицето, - кажи му утре на Трајана...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- А јас му реков поначесто. Неоти ќе му се родат. - Па кажи му утре.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Да гледаш тело синово ко камен фрлен крај патот, гроб да му утре не знаеш, со цвеќе да го покриеш, со солзи да го полееш, да гледаш а да не можеш, да писнеш и да прозбориш на последната раздела.
„Робии“ од Венко Марковски (1942)