нас (зам.) - чуе (гл.)

Измислувавме прекари за луѓето - општинскиот писар го крстивме Скандалија: некој од нас чул, за нашето ноќно викање рекол дека е скандал, мајка му на Бата Жаба, Бата - Жабурче, татка му - Бастум.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Ние стоевме, наслушнувајќи. Одеднаш зад нас чувме чекори.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Едниот подзастана и се сврте кон нас, наслушна внимателно, заврте лево – десно со главата и продолжи да чепка нешто околу огнот. Другите изгледа сѐ уште немаа ништо забележано.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Не шушкајте – им шепнав – ќе нè чујат. Тие навистина слушнаа нешто.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Врвиме меѓу ќелиите, долапите, и кашламе за да нѐ чујат другарите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)