Од нашата чета имаше само еден вод, третата чета беше по нас, а по неа втората.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Некогаш, пред дваесет години, тој ги одбиваше стројниците барајќи му на своето чедо што подобра прилика, а кога стројниците престанаа да идат, нему му беше јасно дека е задоволен, дека среќата го зачувала да не ја омажи ќерка си, да си остане таа со него, да не биде тој за неа втор, и спореден, поткошнат
па макар и во своја куќа, без право да ја повела.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)