неа (зам.) - влегува (гл.)

(Соба. Мрак. Се отвора вратата. Влегува Сара. Пали светло. По неа влегува Стево.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Повторно доаѓам пред долината и таа се отвора како стара книга на залутениот ветар лисјата се шират и во неа влегуваат право високото небо со гребенот на врвот планински што лебди над облаците потоа снегот што се спушта жолт и овенат право во моето срце измешан со поројот во 'рбетот што му шуми.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Откако се изнаплака, почувстува дека во неа влегува некакво олеснување, небаре долго очекувано смирување...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)