Шејтановидното старче одговори како санким прашањето да го очекуваше: „Ене онаму над мостот, преку онаа другата река, да ѝ ебе пес мајката...“, рече промламуштувајќи уште нешто нечујно што во превод за Едо значеше „и нејзе та и вам кои кај неа доаѓате“.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Таа никогаш и од никого на барала додатни објаснувања зошто кај неа доаѓа да бара помош или да преноќи.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Таа всушност само ја споделуваше со нас немаштијата и опасностите.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
КУРТА: Ќе правиме некогаш муабет. Инаку, ме тангираш во фундамент.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Зошто постои ноќта? Или зошто после неа доаѓа ден?
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Низ орманот кон неа доаѓаше Луман арамијата.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Во ќелијата навлегуваше самрачината, а со неа доаѓаше ладно струјкање.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)