него (зам.) - засекогаш (прил.)

Ги уверуваше дека никогаш нема да се откаже од нивните значења, зашто тие се пренесени во него засекогаш.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Кога Крсте Јанчески, војводата, го потамани писмото Благунино, тој не ни помисли дека заедно со него засекогаш ги потаманува и Благуна и Видана нејзин. Не беше глуп па да мисли така.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А беше и човечен, и главата на сиот сој Јанчески, па оттука и задолжен, да мисли за секого од нив.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Нејзините париски времиња, нејзиниот жолт сјај за него засекогаш беа загубени.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)