Сега таа навлегува во некое жолтило кое ја прави и немирна и ободрена.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Кога ги јадеше очите на пастрмката, тие беа како крцкави бели камчиња.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Жолтило од симултаност и симболи и некоја мистериозна прослава коишто таа само нејасно ги чувствува.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)