Во тој поглед на првиот дел од „Нова Пасквелија“ би можеле да му се стават примедби за пренаглености во оценките, недоволно уверливи проекции на некои состојби, но и такви тие се дел од една визија на деформациите на селото што поради нејзината внатрешна логика и хомогеност мораме да ја почитуваме.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Има секогаш четири учесници (и од Универзитетот) и на крајот од емисијата, секој за две-три минути накратко изложува (отаде зборот накратко кој повторно ќе го нагласам) некоја состојба којашто особено го обележала или содржина на книга која би сакал да им ја препорача на слушателите.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Како да се буди од смрт го чешаше целото тело, кога ќе излезеше од некоја состојба во која подолго време се наоѓал себеси: неподвижен мир од долго и тешко заборавање без осет за некакво течење, ток или поврзаност на нештата.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Можеби не толку за некои состојби кога смртта ги зема блиските, или оние што ги почитувам, колку размислувања за загубата и исчезнувањето. Секој филм е есеј за тоа.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Не бев сè уште во некоја состојба на тага, како подоцна откога се вратив во градот.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Сите овие народи се претставени како една голема салата и по распадот на Југославија и војната на Косово, кои повторно ги реактуализираа, се слуша често како се вели дека се работи за дивјаци кои би требало да се остават меѓусебно да се истребат зашто за тоа се создадени.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)