Ни испраќаат некои немирни бранови дури и во соништата.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Оние, кои со своето грдо однесување придонесуваат да се создадат грозоморните приказни!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Овие раце, продуховени од некоја немирна страст да стигнат и да уловат нешто во теснината на оваа глува дупка, се пуштаат се напред, ја влечкаат влажната мека маса и одново, со точноста на механизам, жедно се провираат под нозете и градите на Арсо.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Но, ако се размисли убаво, постојат и оние, другине. Уште поопасните.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)