нив (зам.) - клекне (гл.)

Јован Стојче-Столетников и Симон Наконтик го разгорувале огнот. Се намалувале, можело да се биде и помал виновник.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
До нив клекнало куче и само цимулка, што се вели, испушта некои тажни гласови.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
До нив клекнал Трипун Караѓоз и ги подал рацете да се погрее. Пламенот му го позлатувал носот, очите му солзеле од чад.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)