Мајсторите почнаа да сркаат. Со нив седна да ужина и Трајче.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Утредента кога се разбуди Снежана ја зема својата кукла, го побара под масата и сиротото, заборавено меченце, па заедно со нив седна на креветот.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)