Потокот под нив станал погласен - ете, и водата се ослободува од своја мора.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И како целта да им било тоа чудо со празни очи на издолжени прозорци, како на тоа место со неколку искршени и безживотни стебла да ги чекал нов и величествен почеток, ги забрзале чекорите.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ситните капки на невидливиот дожд со шепот легнувале врз ланските лисја на габерот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Пак се погледнаа, проверија уште еднаш и кога сакаа молкома да продолжат забележаа дека дождот стивнал, а воздухот околу нив станал одѕвонлив чиниш и на дишење.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Отиде по она утро кога облеков долги панталони, и сѐ можеби заради нив стана, заради тоа сокривање на моите изгребани коленици. Го одведоа.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Не се бодреле ни со пцости ни со извици. Земјата под нив станала порамна, качувањето завршило.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Отиде по она утро кога облеков долги панталони, и сѐ можеби заради нив стана, заради тоа сокривање на моите изгребани коленици. Го одведоа.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)