нив (зам.) - сум (гл.)

- Прашувам, ја ниша старицата забрадената глава. - Од нив сум. Нѐ бараш?
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Од нив сум благословен и осуден Со нив сум пламнат, запален И, конечно, пепел сторен- Согорен.
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)
Со нив сум премногу блиска, поврзани сме и потребни сме си.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Но, не морав ништо да кажам; постоеше некој премолчен договор дека јас не сакам ништо да знам за тоа, а и Били знаеше сѐ да одржи кул.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сум ги испуштила ножовите и момирокот од раце и на нив сум седнала.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Многу од нив сум ги видел во Сан Ремо, а малку подоцна се запознав со сите оние кои навраќаа - Ротен Рита, Мајорот, Бирди, Дачис, Силвер Џорџ, Стенли Желката и, секако, Поп Ондин.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Од самиот почеток Били имаше некој вел со кој го криеше сето она што таму се случуваше - чудни фаци влегуваа и прашува: „Дали Били е тука?“, а јас им покажував кон заднината.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
А меѓу нив сум јас - црна, кадрава, гладна.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)