А ние седиме сами во земјата на огнениот змеј, Господ нека ни е напомош!“
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Умот што уште малку остал чист и го имаме, го перат, го уништуваат, а ние седејќи така, сѐ уште се надеваме.
„Илузија за сон“
од Оливера Доцевска
(2013)
ВЕРА: Ние седевме со тебе во мракот во бавчата, од небото паѓаа ѕвезди, а ние двете бевме во бели фустани, како привиденија, и одразот на белата грмушка во леата беше како привидение, и ти, ти ми кажуваше дека не можеш повеќе, дека Лења те исцедува: ете вака.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)