И вистина 'и беше простил сестри £ за ат'рот на царицата.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
И после кој? ние жените тргај — пукај!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
- Ах ние жените, зошто сме создадени волку слаби и беспомошни - шепотеше Анастасија додека удараше по перницата, иако, одамна ја беше извлекла од под навлаката и последната прашинка.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Жената издивна. - Што да правиме, господине Стојче, - рече таа. - Вие со науката, ние жените вака.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
- Господи, ние жените, ние жените! (Но наеднаш сфати дека ѝ недостасува вистинскиот збор што нуди објаснување).
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Сигурно и тебе не ти е лесно, ама јас сум жена, ние жените сме послаби...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Се сврте откај царот царицата и го помолила: - Честити царе, јас многу ти се молам и те проколнувам за синчето ти Најденка, немој сестри ми да 'и губиш дека ми сторија мене ова грешка, чунки ние жените сме долгокоси и кратоуми, да од тоа те молам да 'и простиш.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)