Ама ние сигурно не трчавме од многу ум, туку од малку.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Но ако правиме грешки, ние сигурно сме го пробиле ограничувањето за конзистентноста.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
За нас, децата, за нашето семејство, тоа вратниче ни го отвори козата што ја купи татко ми и со тоа ние сигурно, сигурно и неповратно, стапувавме во времето на козите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Ако тие цветаа и следната година, и покрај расечените стебла, до самата срж, од ударите на камионот, ние сигурно ќе го дочекаме и следното цутење на јоргованите.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)