Усамено на ова распаќе растеше, за да дочека колено двојно што ќе го надвиши.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Се престоруваш земја и камен. И длабоко со тебе ќе пропаднат нашите грстови вода за да остане пусто ова распаќе без корени и без деца!
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)