Беа и едни лити завивања во колениците, и боцкаво трпнеење во подноктиците на рацете, блажеви во слабините и она познато чувство за здивот, исполнет и затнат од некаков снег.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Ниту еден друг знак покрај она познато добредојде.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)