се (зам.) - дига (гл.)

5. Ти да знаеш, паметуваш и ем да си на ум имаш - работник си - и работник ти ќе паѓаш и се дигаш.
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Денот ли дојде тој да се мери - мерка му нема, а в градите длаби без да се запре, без дно да најде не тага а клетва, и во очите матни и не сакајќи сама се дига фуријата.
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Но и притоа се надевам оти за Македонците ваквиот јазик ќе биде попријатен и позвучен од јазикот на нашите соседи, со кои ние сега-засега се дигаме наголемо.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Револуцијата напролет само ќе нѐ уништи наполно нас и ќе ги уништи плодовите добиени од неа досега, зашто таа ќе биде насочена не против Турција, а против неа и реформаторските сили и затоа што тоа ќе биде не по наши сметки, а по сметките на некоја голема сила и некои мали балкански држави што ќе нѐ натераат нас да се дигаме, а после ќе нѐ остават на сретпат; најпосле, затоа што ако ние против сите аргументи на здравиот разум пак подигнеме востание, ќе бидеме само основа на дипломатска борба меѓу реформаторските држави и некоја трета, која борба ќе се сврши само со нашето поништување.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
После Македонија потпадна под Византија и во текот на неколку века во разни нејзини делови се дигаа востанија против покорителката.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Кур ми дреме, дневница ми стига, конто ми се дига.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Ти се дига? Ако не сакаш, не мора да одговориш, само немој да ме лажеш.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Тој помага, искусиле луѓето, секогаш кога се гради и кога се дига, се разбира додека внимаваш да не ја кренеш градбата превисоко и да го повредиш неговиот престол.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Процесот, со мали варијации, е предвидлив (во пакет со т.н. локални војни = убивање, силување, рушење храмови).
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Зад нив, над Колосеумот се дига, доволно свечено, знамето на чичко Сем.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Едниот е со широкополна сламена шапка, која се дига еден лакот над црната шапка на другиот, дебеличок, со пасторска наметка врз плеќите.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Ракавите на пижамата се дигаат нагоре. Мон диеу, мон диеу!
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Над тромавата свест завесата сѐ повеќе се дигаше и го разголуваше настанот со ножот, со ленената кошула, со ударот, со човекот, на чиј гроб лежеше тешка плоча на дваесетте продувани години.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Од таму сега се дигаше темен чад.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
„Можеш. Од добар коњ, прашина се дига.“
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Грета: Таа не те мрази само тебе, Лобо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Што може, кутрата, кога не ѝ се дига на машки.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Црни облаци се дигаа од земјата, молскавици од усвитено железо се вбиваа во живите тела на немоќните, град од железо ја толчеше земјата и долги јазици од пламен се истураа од небото и ја гореа и пеплосуваа.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)