се (зам.) - избричи (гл.)

„Ти не си се избричил утрово, Милан“.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Немаше време дури да се избричи и да си ја промени кошулата.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И дава наредба да се истрижат мажите, да се избричат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се избричи ли? Девојчето (Се фаќа за шлицот): Сакаш да провериш?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Има и електрична машинка за бричење! Би можел да се избричам!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Дики (Претура по фиоките): Два пластиканца (ги покажува), две јапонски куглици, вештачки гради и еден вибратор со брзини!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тики (Од под душекот на троседот вади кесичка): Ох, еве ги твоите 10 грама.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Секоја утрина, лете или зиме, се миеше надвор на чешмата, гол до појас, и не излегуваше од дома пред да се избричи, макар и со ладна вода.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Ќе се избричи, ќе ги ласне чевлите и ќе излезе да брои муви.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се избриков на едно џамче од скршено огледало. И целото солупено беше.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)