Италијанците надоаѓаа од сите страни. Грците се повлекуваа. На чатиите од неколку куќи се развеаја италијански знамиња.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
На зградите се развеаја знамињата со кукаст крст.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Италијанската триколора се развеа над јонските острови, од Крф, Кефалонија, древната Одисеева Итака, сѐ до Закинтос или „Илѐеса”, „шумовитиот остров” како што го именувал Хомер, тој Фиор ди Леванте како што, делум и поради богатата вегетација, го нарекувале романтичните венецијанци. Во новата окупација на островот, трагите на тој романтизам беа наполно исчезнати.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Се ближеше крајот, а графиконот закачен пред бараката на штабот покажуваше дека ако се продолжи така знамето нема да се развее над логорот од нивната бригада.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Грчката војска имено, не само што ефикасно го одби нападот на војската на Мусолини, туку италијанските сили успеа да ги потисне дабоко во територијата на соседна Албанија, нижејќи победа по победа над силната солдатеска изненадена од бестрашниот настап на малата армија.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
И дознавме дека жената на Ристо Коларов се развела под притисок, а девојката Теменуга се откажала од Филип Хаџиевски.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Построена на полјанката пред логорот, околу висок јарбол, бригадата му оддаваше почест на знамето се развеа понесено од лесниот утрински ветрец.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)