се (зам.) - расчистува (гл.)

Ко избришано огледало ми се расчистува пред мене.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Небото наместо да се расчистува, се мурти.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Филип Д. од своја страна не пропушти да напомене дека според негово мислење сепак ќе беше подобро недоразбирањата да се расчистуваат овде, на влезот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)