ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

На радиото одеше „Expressway to Your Heart”.

Изгледа дека тоа го исплаши колку и нас - толку се збуни што му го даде пишто­лот на Патрик - а овој, како и секое дете на цвеќето, рече: „Мене ова не ми треба, човеку”, и му го врати револверот.

Тогаш типот извлече женска шапка од џебот и ја стави на мојата глава.

Имаше основа да верува во нејзиното постоење и од распространетоста на приказните, според кои многу оружје од годините на војната, кога секое дете можело да дојде до пушка, останало скриено во планината, по колибите и по старите, шупливи буки.

Хрватскиот претседател носи бели сакоа како и Тито (убеден дека ги носи како Европа); им дели на децата праски од својата градина (Тито од своите градини им праќаше на југословенските деца кошнички со мандарини); го бакнува, го штипка за образите и го крева во вис (секако, пред телевизиските камери) секое дете што ќе му се најде на патот (и Тито со задоволство ги цмакаше децата).

Сега со години талка сам низ полето и ги собира стакленцата од очилата на детето некогаш што седеше во првата клупа и кое најубаво ја кажуваше песната: кога е војна – секое дете е јаболко расечено на две половини кон земјата зелена кон небото – црвена.

Сега, откако го зедовме тој ојлот од Ираки, кај нас во Америка и секое дете има свој чопер.

Зашто, во повикувањето на емоциите на возрасниот гледач, секоја сцена ја преодигрува поделената лојалност со која првобитно се одликувала борбата на геј-детето (или, можеби, борбата на секое дете) за љубов и признание, неговите истовремени напори да биде спонтаниот предмет на мајчиното внимание и да има доволна моќ врз неа за да го наложи тоа внимание.

А тоа е сосема логично.

На секое дете за цел ден ни делеа по едно ‘ржано пешниче леб, големо како две тупаници, по една лажица шеќер, а во големиот казан, за ручек, скоро секој ден вареа надолж посечени компири зачинети со брашно и многу црвен благ пипер.

Така зборуваше брат ми Зигмунд.

Целиот свој живот преку своите дела брат ми се обидуваше да докаже дека есенцијата на човековиот род е вината: секој беше виновник, затоа што секој некогаш бил дете, а секое дете во натпреварот за љубовта на својата мајка ја посакало смртта на својот противник - таткото.

Но, и таа била гладна. За да не оштети некое од децата, одлучила од секое дете да земе по половина јајце: од деветина по половина“.

Но, сега секое дете компјутер има игри игра и пишува, нема зима...

Со метод на микроорганизирање секое дете го прати, но и цел клас знае и лесно ќе сфати децата се радуваат, со новиот систем се знае пеејќи на глас што долго во иднина ќе трае.

Вечерта секое дете беше си казало по дома оти Најденко од гемиџијата имало ѕвезда на чело.

Го донесол гемиџијата Најден пред татка си и беше му се поклонило како на цар што треба; бидејќи гологлао било, ѕвездата беше болснала во очите на царскио син, ина сами стар цар.

Се колнам, за цело време тој не го слушаше говорот, аплаузите и сите Други брливи работи што го заслепуваат човека, со жедни очи гледаше само во нас, во секое дете.

Во една таква општа тежина најпосле доживеавме нешто за што секое дете дотогаш секојдневно сонуваше.

Тој страв што влегол во секое дете, во секој предмет.

Браче Трајко едно бара, браче Илко друго, мажот Стојо трето, а секое дете си го сака своето.

У меѓувреме, секое дете додека не напуни 18 години мора да прима дечји додаток од 360$ месечно.

Секое дете држеше по еден голем змеј од хартија, а лицата им блескаа во очекување и животна радост.

Веќе секое дете од улицата знае за него.

Денес постојат неброени играчки што можат да му го исполнат времето на секое дете.

Џуџето извади од неговиот голме џеб едно шише слично на она со виолетова течност, но ова беше полно со смарагдно-зелена, и му подаваше на секое дете да се напие.