Се што се случи, секој бакнеж, секое чувство, секоја солза, секоја тага, секој збор, секоја нежност, секоја насмевка, секоја прегратка, секоја страст, беше премногу за крај, а премалку за збогум.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Од моите патувања најголема радост беа пријателствата кои се родија од исти или слични потреби.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
- „И колку ниско под честа човекот може да падне?“
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
И ништо не е случајно, секоја радост, секоја тага, секоја болка, секоја нежност, секој копнеж и сега кога е крај, кога сите слики се тука пред моиве очи, кога го склопив мозаикот на моите спомени, сега знам дека зиготот на животот е во љубовта.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)