Може и обратно, се разбира – секоја умирачка во Венеција да се смета за нов почеток.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Живите за секоја умирачка велат - безвреме... предвреме... рана отворена... довека незарасната...
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Така растевме, секоја умирачка нè остаруваше за десет, сто години.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Се случува бегството во слободата под фустаните на калуѓерките понекогаш да е свечено доближување до смртта, та дури за секој нов почеток во Венеција се вели дека е одново доближување со смртта.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)