Обично е поинаку. Телефонот ѕвони- „растура“, а ние сите слушаме и никој не ја крева слушалката.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
На секое ѕвонење на телефонот јас се стрчував и јас ја кревав слушалката. Тоа кај нас дома е невообичаена појава.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)