Ми свират воени труби, музиката го поткинува снегот и ја полни сета вселена.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Добро утро, дену... Момчаците што управуваа со железната крошна не не повлекоа од јамата еден по еден, сите , со нас и совладаниот стражар Шарлаган - кан.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Еј, мал сонувачу, фиданко зелена, кога сакаш патуваш низ сета вселена.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Тој просто сета вселена ја претвори во една логичка конструкција од апстрактни поими, категории, чијашто логичка формула на движењето значи движење на вселената.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)