си (зам.) - крене (гл.)

И првнува смев, небаре јато врапчиња да си кренал, да си избркал.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не прашав дали си кренавте паметник но вашите раце од мрамор веќе ми тежеа на рамото.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)