Изгради гроб, мермер, и за себе си остави место до неа. И за сличе остави место.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Ама ЈНА, како институција си остави трајни траги врз некои аспекти на нашето живеење.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Доста се заплака гласно и веќе по десетти пат го повтори: — Сполај ми ти, бре боженце, оти и за мене дел си оставил!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Но што се случило? Тие поставиле динамит, ги запалиле фитилите и си оставиле доволно време за да се повлечат.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)