си (зам.) - позборува (гл.)

Те слушнав, безгласно му одговори утот. Како ќе зборуваме – немтуречки?
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Утот остана при своето.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Можеби ја посоветува да си го прибере болното место со мек облак. Ајде, умна птицо, малку да си позборуваме, му реков на утот во себе.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Ете, тебе ти е потребно да лапаш јаготки, а мене да си починам, да си позборувам ако има со кого.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Доближи ми се. Копнеам да те видам и да те допрам. Дојди, ќе си позборуваме.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Нема да ти идаат од Анѓелета. А и да можеме да си позборуваме уште малку куќни муабети со вујка ти.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)