си (зам.) - свири (гл.)

По некое време вратите затропаа. Идеше Мирко и весело си свиреше.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
АНЃЕЛЕ: Јас ќе му речам на татка им дека се многу умни и да прати пешкежи за Спаса и за Танета; за Спаса кукла голема со коси та кога ја навали да спие, а кога ја исправи да гледа; а на Танета, да му прати еден костим граѓански алишта, една топка за да си игра и една музика да си свири.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Лажовен, лизгав: одиш, одиш, исправен, силен, чист и — одеднаш паднат во кал, извалкан, смачкан... Живот!...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
АРСО: Нека си свират, чорбаџи Теодосе. Нема што да криеме: ни пари броиме, ни жена тепаме, веселба правиме, како што е адетот и редот.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Џипот си свири, не запира.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И штурците никако да тивнат: си свират, ништо не ги запира.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Откако заврши основно училиште, брат му се запиша во средно градежно, а таму немале мандолински оркестар.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Големите си свират со електрични гитари.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Јас штурчо само си свирам и сите во оро ве збирам дајте ми да кажам здраво и јас имам еднаш за право. Не, не не....извикаа дечињата.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)