си (зам.) - слуша (гл.)

Господе, какво погано време беше тоа, и какви погани луѓе беа тие.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А наредниот ден, уште со темница, ќе се растрчаа по ридиштата низ шумата, во полето низ житјата, ливадите и бафчите, и ти цел ден има да си слушаш пукотници, ловџиски рогови, лавеж на `ртки и загари, а преквечер, пред зајдисонце, со полни ранци убиени диви животни и птици, преку рид се спуштаа кон старата железничка станица и оттука со воз си заминуваа, јали во Прилеп јали во Битола.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И оште: Ние се обврзјавме самоволно да ги подржаваме и поткрепјавме со слово, сос дело, сос помоштна рака и заплата речените ни Костадин Блаже Дамчев, претседателја на општината, Јосиф Оносим Акинов, учител ни, Хаџи Ташку, свештеник ни, за това и за сичко горереченото потврждавме като се потписавме сос своја рака.“
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Задолжителната и работа ет в три нешта. 1-во: да устроит црква, во која си сакаме да си слушаме молитвите и словото божие на јазикот ни като сичките ни брајќа Бугари по царштината. 2-ро: да устроит училиште в кое сакаме да ет мајчиниот ни јазик и право на него да се воспитуваат челадата ни наша, сетне на турцки и најсетне, ако имат време и на други. 3-то: затова и основјавме народната ни црковнообштествена општина, да се устроит, а која колку за управлението има да си устрои устав и правилник, кое нешто да бидит основа на дејствијата и, сообразно со приличните за то правителствени закони и да го претставјава народот пред секое званично место, за кое нешто ќе држит редовни преписи на дејствијата си по наша за това запечатена кондика, а решенијата и ќе идат приети од нас като општо.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
ФРОСА: Добро ве најдов. Ај, со здравје да си оди, добри абери да си слушаме. (Ѝ ја подава погачата).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Ќе можете да си слушате радио или да играте карти во ресторанот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
За тоа велам: клето и проклето да биде тоа чедо кое не си слуша татко и мајка!
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Веѓите му ги ослободија очите, челото му стана уште помало.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Што знаеш, што си слушал?“ „Знаат и другите - во младоста сте сакале иста девојка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ајде вие пак застанаа.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
И во војската коа врвам, сета војска ми стое, веле: "Цар Александар иде!# И персијскиот цар се замисли.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
А он цар Александар си слуша, зема мерки.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Е, ај, ќе молчам, му велам, ама подобро е да онемам. И се свиткувам пак да работам. Сама си зборувам, сама си слушам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)