си (зам.) - тера (гл.)

Оваа љубовна историја брзо, многу брзо заврши.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но Ангеле си тераше по свое - ништо не работеше и само шаки правеше.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ете, јас му предлагам нови, побрзи и поубави начини за работа, а тој, стар вопер, сѐ по неговото си тера и само едно мисли, да ја забави куќата, да го излаже сопственикот...“
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
До кога ќе си тераш по своето. Сега малку зборуваш, ама длабоко апеш...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
И си тераме: дали полка, Елено моме, казачок или берјоска.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ама, истрагата си тера. — Дали познавате Англичани? — Го познавам капетанот Еванс.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Барем во еден миг да си помислил на милионите гладни, на милионите страдни, на милионите во крв што се дават, на твоите несреќни браќа, не ќе си имал совест, мило момче, толку мирно да седиш на таа карпа, да си тераш луд ќеиф.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
И пак забери го редот. Си тера, си сече.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И ќе удриме со колената на земја. И пак си тераме одново.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А така момчета, вели и појди кај едни, појди кај други, не куражи и благодарја ви на учението, ни вели и ние: покорно благодарим, ќе му одречеме, а шумата свети, мислиш сонцето заборавило да зајде, да се тргне од неа, а сонце нема, небото на твоите рамена се потпира и тука учевме сѐ што си има една држава за да напаѓа и војната си тера и првин се бориме со Грците и со Англичаните и дење-ноќе во окопи, со цела спрема и не смееш да заспиеш, оти ако те најдат заспан, ќе те врзат на сонце, ако е сонце, ако не е дожд, и така ќе скапуваш, 123
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)