Следниот ден тој се појави сиот блед и во својата стара риза, која стана уште победна.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Претседателот, сиот блед и изгубен во вратата, поцеден по муцката од маста од пржените јајца, што ги поручуваше, со касајот в уста, да го акнеш со тој чекич, истапен по камењата, што ги кршеше со него во ѕидањето и сиот бел од исушен малтер, ех, зошто не го стори тоа, зошто...
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)