И сите викаат, вели, а гласот им се одѕива во нас.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Сите викаат по Зоки Поки, а Зоки Поки од никаде не се јавува. Ах, какво дете!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Сите викаат, а никој никого не слуша.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)