сите (зам.) - на (предл.)

- Тргнаа, сите на коњи освен Петар, кој бавно одеше пеш па затоа го подбутнуваа одвреме навреме со еден камшик удирајќи го, да видат како трча.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Треба да се сфати, ѝ пишав во едно писмо на Агна, дека јас не се трудам за себе, туку за сите на кои им треба и вода и поука.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
„Се ора“, вели тој, „тек-тук. Леб никој не меси, сите на купечки.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Господ те прати Ласе, Господ сите на еден ден. Вчера Севдето дојде. Денес ти.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Ги кутина тој луѓето како некој пеливан полеан со масло, што се рашетал по чаирот и не мирува дури не ги види сите на земја.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
„Што е ова чудо!?“ удираше врз катедрата наставничката, со намера да забележиме дека е влезена и да нѐ смири.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Во вашето одделение секогаш вонредна состојба! Сите на места!“ конечно нѐ надвика.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Во таа прекрасна врева не забележавме дека одморот завршил и дека веќе влегла наставничката по македонски јазик.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Македонија е наша заедничка мајка и нѐ вика сите на помош.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Канејќи нѐ бочвата сите на свадбена вечер — врие од виното таа.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Читам: „Сите на оружје! Сѐ за победата!“
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Така пееја сите на глас, клекнати на коленици.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Сите на рака ми умреа, велам, и сите со овие раце ги закопав.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Имаше тепање, улогата му даваше шанса пред сите на мртво да го претепа ранетиот партизан, Кејтеновиот син.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Сакам сите да се дотерате најубо шо можите, никогаш не се знај“ рече и значајно ги погледна сите на масата.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Шпион! Тоа име стана негов крст на кој тој се издигаше над сите на селската Голгота, и би негово право да пцуе или да молчи, или пак, со рамнодушност, за себе, да ги ора доброволно нивите на оние домаќинства чии машки глави беа в град или далеку.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
„Тоа е, дошло, ќе се трае", си велеше Стале и гледаше како над сите момци стои отец Арсенија и само да трепне со левото око сите на нога се наоѓаа, Ништо не работи тој отец, им заповеда на сите и крка ли крка одделно од момците, во своето одајче.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И таман Илко влезе сите на глас се насмеаја: — Ахахааа! Еве ошче еден погорелец.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
– А, така демек, а? – се разбесне кадијата. – Значи вистина било што велеше Селим-ага, дека вие не признавате ни цара, ни везира? – а кон беговите: – Сефедин, Селим, Бајрам, Суљо, Муарем, Фазли, Фета, Даут, Мамут... сите на работа со своите луѓе.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Обрачот се приближи и до црквата каде што ги затече сите млади луѓе, жени и деца и добро му дојдоа сите на куп да не ги собираат од куќа на куќа.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Мајка, со нејзиниот својствен ритам, со интервалите на нејзината длабока тишина, започна да ги споменува, по ред, сите на кои се сеќаваше.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Битно е само да останат сите на број, секоја изгубена загубена засекогаш е – Коцка: нерамна игра, фрлање коцки к’цканка, куца ука кккккккккккккккк ууууууууууууууууу ццццццццццццццц говор точкаст, волшебен.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Ај, да излеземе да ги побараме, си велиме и слегуваме сите на улица.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ама, уште ништо не знае, не му се сите на број.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се вовираме, прежалени од сите на светот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Таа е единствената можност да се воздигнеш, да станеш голема, голема да те видат сите, сите на светот.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
МИХАЈЛО: Жива душа нема по улици. Само ќопави кучиња. Сите на свеќи се молат да биде добро.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)