Тоа е момент кој во нашите глави трае вечно, нешто како кога застанува часовникот и сите наоколу се скаменуваат во вакуумот од простор и време, а постоиме само јас и тој.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Која е таа сенка од сите наоколу што ја избрала, кој е тој што го пуштила да ја дели сенката со неа? Или е можеби сама?
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)